ευτυχευδοξώ

εὐτυχευδοξῶ, -έω (Α)

(παπ.) έχω ευτυχία και καλή φήμη.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ευ-τυχώ + ευ-δοξώ «έχω καλή φήμη»].